Soms kan een klein verhaal een groot verschil maken. Dat bewijst ‘Mijn Team’, het hartverwarmende kinderboek van Senne Misplon, dat tijdens Sparkle 2025 de Media Award won. Deze prijs bekroont media-initiatieven die bijdragen aan LGBTI+ inclusie, en Misplon’s boek doet dat op een manier die luchtig, herkenbaar en verbindend is voor onze gemeenschap.
‘Mijn Team’ is een speelse en toegankelijke manier om gendernormen bespreekbaar te maken, gebaseerd op Misplon’s eigen ervaringen als trans man. In het verhaal verhuist Lio naar een nieuwe school en wil graag meedoen op het voetbalveld. Maar dan komt die ene vraag: ‘Bij welk team hoor jij?’ Het is een herkenbaar moment voor velen, dat zowel de personages als de lezers laat nadenken over hoe diepgeworteld onze ideeën over gender eigenlijk zijn.
Na de awardshow spraken we met Senne over de inspiratie voor zijn boek, de reacties van lezers en zijn plannen voor de toekomst.
“Zowel uit mijn eigen jeugd als uit mijn ervaringen als jeugdwerker en leraar. Als kind kreeg ik vaak de vraag: ‘Ben jij een jongen of een meisje?’ En later, in mijn werk, zag ik kinderen die met precies dezelfde vragen worstelden. Het lijkt misschien een onschuldige vraag, maar de impact ervan is groot. Het raakt aan wie je bent en hoe je wordt gezien.Ik vond het een geweldig idee om daar een kinderboek over te maken.”
Het boek richt zich op jonge kinderen, maar waarom is dat zo belangrijk? “Omdat alles begint en eindigt met genderstereotypen,” legt Senne uit. “Die zitten niet van nature in ons, ze worden aangeleerd. Soms zelfs nog voor we geboren zijn. We groeien op met vaststaande ideeën over hoe de wereld ‘hoort’ te werken. Als we daar echt iets aan willen veranderen, moeten we beginnen bij het begin.”
Senne heeft inmiddels meerdere keren voorgelezen in kleuterklassen en de reacties waren hartverwarmend. “Voorlezen aan kleuters is altijd een ervaring,” grapt hij. “Zeker net voor de middag, want dan is de belangrijkste vraag: ‘Wanneer eten we?’”
Maar het meest bijzonder was om te zien hoe kinderen op het verhaal reageerden. “Lio stelt in het boek vragen zoals: ‘Is nagellak alleen voor meisjes?’ en nog voor ik de pagina omsla, beginnen kinderen in de klas al te antwoorden. Het voelt echt alsof het boek tot leven komt, omdat die gesprekken heel natuurlijk ontstaan. Je merkt gewoon dat kinderen zelf al nadenken en soms zelfs verder staan dan volwassenen.”
Ook ouders en leerkrachten gaven positieve reacties. “Voor velen is het een eenvoudige, laagdrempelige manier om het gesprek over gender te starten. Dat is wat ik hoopte te bereiken.”
“Zeker,” zegt Senne. “Je merkt soms dat kinderen genderstereotiepe ideeën herhalen, afhankelijk van waar ze opgroeien. Dat kan regio- of cultuurgebonden zijn. Maar het grootste verschil zie je bij volwassenen. Sommige leerkrachten staan heel sterk in hun schoenen en behandelen dit als basisinformatie. Anderen voelen zich onzeker en maken er meteen een zwaar thema van, vaak uit angst voor negatieve reacties van ouders. Die krampachtigheid maakt het soms moeilijker dan nodig.”
Naast het boek ontwikkelde Senne ook een lesbrief om leerkrachten te ondersteunen. Daarnaast geeft hij ook lezingen over genderinclusie in het onderwijs. “Ik hoop dat nog meer scholen het boek omarmen, zodat gesprekken over gender vanzelfsprekender worden.”
En zijn er plannen voor een vervolg? “Niet meteen,” zegt Senne. “Dit project doe ik naast mijn andere werk. Maar wie weet! Ik zou graag verder experimenteren met andere media, zoals podcasts of video. Het boek was voor mij alvast een nieuwe manier om over gender te praten.
Bij çavaria kijken we alvast uit naar wat er nog komt – of dat nu een nieuw boek is, een podcast of een live ontmoeting in de klas. We hopen keihard op een vervolg en kunnen niet wachten!
Ook een exemplaar bemachtigen van ‘Mijn Team’?